7. சம்பூர்ணதேவன் கதை
- நெல்லை விவேகநந்தா -
‘நான் வைகுண்டன்; கலி என்னும் நீசனை வெல்லவே வந்திருக்கிறேன்...’ என்று கூறிய முத்துக்குட்டி, தான் கடல் அலைகளால் இழுத்துச் செல்லப்பட்ட பிறகு நடந்தது என்ன? என்பதைத் தெள்ளத் தெளிவாகச் சொன்னார். அப்போது, தனது முற்பிறவி பற்றியும் அவர் சொல்லத் தவறவில்லை. முத்துக்குட்டி, வைகுண்டர் ஆகிவிட்டதால், இனி நாம் அவரை அய்யா வைகுண்டர் என்றே அழைப்போம்.
அய்யா வைகுண்டரின் முற்பிறவி எப்படி அமைந்தது? அதன் தொடர்ச்சியாக, அய்யா வைகுண்டராக அவர் அவதாரம் எடுக்க என்ன காரணம்?
இதோ... சற்று விரிவாக...
உலகம் படைக்கப்பட்ட போது, தங்களை விட உயர்ந்தவர்கள் வேறு யாருமே கிடையாது என்ற ஆணவத்தில் மிதந்தனர் தேவர்கள். அவர்களது எண்ணத்தை மாற்ற விரும்பிய ஈசனான சிவபெருமான், குரோணி என்னும் அசுரனை உடனே படைத்தார் (உலகம் முழுவதும் எல்லோரும் நல்லவர்களாக இருந்துவிட்டால் வெற்றித் தோல்வி இருக்காது... சுவாரஸ்யம் இருக்காது... பூமியும் மந்தகதியில் ஸ்தம்பித்துப் போய்விடும்... நல்லவர்கள், திறமைசாலிகளின் பெருமைகளும் முடங்கிப் போய்விடும், அதாவது... கெட்டவர்களை அழித்தால்தானே நல்லவர்கள் பற்றியும் தெரியும் என்பதால்... இப்படி அசுரர்களை படைக்கிறார் இறைவன் என்பது புராண தகவல்).
ஈசனால் படைக்கப்பட்ட குரோணி, திருமால் உள்ளிட்ட தேவர் குலத்தையே அழித்து மூன்று உலகத்தையும் தனது கட்டுப்பாட்டிற்குள் கொண்டு வர முயன்றான். இதனால் கோபம் கொண்ட திருமால், குரோணியைக் கொன்று அவனை 6 துண்டுகளாக வெட்டினார். ஒவ்வொரு யுகத்திலும் தர்மத்தின் சிறப்பை எடுத்துரைக்க, குரோணியின் ஒவ்வொரு உடம்புத் துண்டைக் கொண்டு மிகக்கொடியவனை உருவாக்கினார்.
அதன்படி, சதிர்யுகம், நெடுயுகம், கிருதயுகம், திரேதாயுகம், துவாபரயுகம்... ஆகிய 5 யுகங்களிலும் கொடிய அரக்கர்கள் பிறக்க வைக்கப்பட்டனர். ஆறாவது உடல் பாகத்தை தர்ம யுகத்திற்கு முந்தைய யுகமான கலியுகத்தில் கலியனாக - உடலற்று பிறக்கச் செய்தார் (இப்போது நடப்பது கலியுகம்தான்). அந்த கலியன் என்னென்ன கொடூர செயல்களில் ஈடுபடுகிறான் என்பதை கண்காணிக்க தேவர் உலகத்தில் வாழ்ந்த சம்பூர்ணதேவன் என்பவரை பூலோகம் செல்ல உத்தரவிட்டார் திருமால்.
இந்த சம்பூர்ணதேவன் பூலோகம் சென்றாரா? இல்லையா? என்பதைப் பார்க்கும் முன், கலியன் பற்றி சிறிது பார்த்து விடுவோம்.
உடலற்றுப் பிறந்த கலியன்தான் மாயை. இவன், கலியுகத்தில் பிறந்த மனிதர்களது மனங்களில் புகுந்து எல்லோரையும் கலியர்களாக்கி விட்டான். இதன் காரணமாக, மனிதனின் பேராசை வளர்ந்து கொண்டே போனது. இரக்கம், மனிதாபிமானம், அன்பு... போன்ற பெருந்தன்மைகளுக்கு எல்லாம் அவனிடம் இடம் இல்லாமல் போனது. அடுத்தவன் சொத்தை அபகரிக்க ஆசைப்பட்டவன், அவனது மனைவியையும் அனுபவிக்க ஆசைப்பட்டான். தான் மட்டும் நன்றாக வாழ என்ன வேண்டுமானாலும் செய்யலாம் என்ற மனநிலைக்கு தள்ளப்பட்டான். ஆசை ஆசையாய் வளர்த்த மகள், தனக்கு பிடித்த ஒருவனுடன் காதல் வயப்பட்டால் அவளைக் கவுரவத்திற்காக கொலை செய்யவும் ஆரம்பித்தான்.
இப்படி, மாயை ஆகிய கலியனின் அட்டகாசங்கள் தொடர்ந்தன. மனிதன் ஒட்டு மொத்தமாக மாறிப் போய்விட்டான்.
சரி... இனி, சம்பூர்ணதேவன் கதைக்கு வருவோம்...
கலியனின் நடவடிக்கைகளை கண்காணிக்க சம்பூர்ணதேவனை பூலோகம் செல்லத் திருமால் ஆணையிட்டார் இல்லையா? அவனுக்கும், எமலோகத்தில் வாழ்ந்த பரதேவதை ஒருத்திக்கும் காதல் இருந்து வந்தது. ஏற்கனவே அந்தப் பரதேவதை, அதே எமலோக வீரன் ஒருவனை மணந்து இரு குழந்தைக்குத் தாயும் ஆனவள். அப்படிப்பட்டவள், வீரமும், அழகும் கொண்ட சம்பூர்ணதேவன் மீது காதல் கொண்டாள். அவள் மீது சம்பூர்ணதேவனும் மோகம் கொண்டான். சம்பூர்ணதேவனின் இந்த செய்கை தேவர் குலத்தினருக்குப் பிடிக்கவில்லை. ஆனாலும், அதையெல்லாம் கண்டு கொள்ளாமல் அவளுடன் இணைந்தான்.
இப்படி, எமலோகப் பெண் ஒருத்தியுடன் உறவு கொண்டிருந்த சம்பூர்ணதேவனை பூலோகம் செல்லுமாறு திருமால் ஆணையிட்டதால் அவன் சற்று யோசித்தான்.
“என்ன யோசிக்கிறாய் சம்பூர்ணதேவா? உனக்குப் பூலோகம் செல்வதில் விருப்பம் இல்லையா?” என்று திருமால் கேட்டார்.
“அப்படியெல்லாம் ஒன்றுமில்லை தேவா. நான் ஆசைப்பட்ட பெண்ணும் என்னுடன் பூலோகம் வரவேண்டும் என்று ஆசைப்படுகிறேன்...”
“யார் அந்த பெண்?”
“அவள் எமலோகத்தைச் சேர்ந்த பரதேவதை. அவளைத்தான் நான் விரும்புகிறேன். அவளும் என்னை நேசிக்கிறாள்...”
“ஏன் இப்படியெல்லாம் உன் மனம் அலைபாய்கிறது? தேவர்குலத்தில் சர்வலட்சணங்களோடு பிறந்த நீ எங்கே? எமலோகத்தில் பிறந்த அந்த பரதேவதை எங்கே? உங்களுக்கு அப்படியென்ன பொருத்தம் இருக்கிறது?”
“தேவா! நீங்கள் சொல்வதன் நியாயம் எனக்கு நன்றாகப் புரிகிறது. ஆனாலும், நான் எந்த ஏற்றத்தாழ்வும் பார்க்காமல் அவள்பால் இணைந்து விட்டேன். அவளைப் பிரிந்திருக்க என் மனம் இடம் கொடுக்கவில்லை. அதனால்தான், அவளும் என்னுடன் வரவேண்டும் என்று கேட்கிறேன். அவளை பூலோகத்தில் என் மனைவியாகவே பிறக்க தாங்கள் அருள் புரிய வேண்டும். எந்தவிதத்திலும் எங்களை சபித்து விடாதீர்கள்...” என்று சொன்ன சம்பூர்ணதேவன், சட்டென்று திருமாலின் காலில் விழுந்து விட்டான்.
திருமாலுக்கு என்ன சொல்வது என்றே தெரியவில்லை. சம்பூர்ணதேவன் பரதேவதைக்காக கண்ணீரும் விட்டுவிட்டதால் மனம் உருகினார்.
“சரி... உன் விருப்பப்படியே செய்கிறேன். ஆனால் ஒன்று... நீயும், அவளும் கடும் தவம் செய்ய வேண்டும். உங்கள் தவம் முடியும் போது நான் அங்கே தோன்றுவேன். உங்கள் தகுதிக்கு ஏற்ப வரங்களை அருளுவேன். இப்போதைக்கு அதை மட்டும்தான் நான் சொல்ல முடியும்...” என்று அருளிவிட்டு மறைந்தார் திருமால்.
மனம் தெளிந்த சம்பூர்ணதேவன், பரதேவதையுடன் கடும் தவம் புரிந்தான். அவர்களது தவக்காலம் முடியும்போது அங்கே சிவபெருமானும், திருமாலும் வந்தனர். அவர்களை வரவேற்பதற்காக, ஏற்கனவே அங்கே வந்திருந்தார் தேவேந்திரன்.
இதையறிந்த சம்பூர்ணதேவனின் மனம் மாறியது. பரதேவதை தன்னுடன் பூலோகத்தில் பிறக்க வேண்டும்... அவளுடன் வாழ வேண்டும்... என்று வரம் கேட்பதற்காக தவம் இருக்க ஆரம்பித்தவன், தேவேந்திரனின் பதவி மீது ஆசை கொண்டான்.
‘இந்திரனின் மணிமுடி தரித்து தேவலோகத்தை ஆட்சி செய்தால் எப்படி இருக்கும்...?’ என்ற கற்பனையிலும் மிதக்க ஆரம்பித்தான். தன்னுடன் தவம் இருந்த பரதேவதையிடம் அதுபற்றி கூறி, அதையே திருமாலிடம் வரமாக கேட்க உள்ளதாகக் கூறினான்.
அதைக்கேட்ட பரதேவதை அதிர்ந்தாள். அத்துடன், அவர்கள் இருவரும் பேசிய பேச்சு, அங்கே வந்த சிவபெருமான் மற்றும் திருமால் காதிலும் விழுந்து விட்டது. அதை சம்பூர்ணதேவனும், பரதேவதையும் கவனித்து விட்டனர்.
(தொடரும்...)
0 கருத்துகள்:
கருத்துரையிடுக